Είναι τόσο κυνικές οι παραδοχές των οπαδών του κοινωνικού δαρβινισμού που μόνο ότι δεν ονειρεύονται εποχές δουλοκτησίας δεν μας είπαν.

Ξεκίνησε προχτές ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνοντας: «Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση, όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα».

Την σκυτάλη την πήρε σήμερα ο θεωρούμενος θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού Ανδρέας Ανδριανόπουλος γράφοντας στην προσωπική του παρουσία στο twitter: «Γιατί, η φύση σύντροφοι παράγει ισότητες; Τότε γιατί το λιοντάρι τρώει τη έρβα και ο ελέφαντας πατάει την τίγρη; Ποια κοινωνία με ισότητα».;

Είναι στην κυριολεξία ανατριχιαστικές οι παραπάνω ομολογίες για την πολιτική που πρεσβεύουν και επιδιώκουν να εφαρμόσουν. Ομολογούν δηλαδή ότι ονειρεύονται μια κοινωνία με χαρακτηριστικά ζούγκλας και μια κυβέρνηση που θα συντηρεί και θα αναπαράγει ένα σύστημα όπου θα επικρατεί το «δίκαιο του ισχυρότερου» και η «επιβίωση του καταλληλότερου».

Είναι εξωφρενικό στην ουσία το να ακούς σήμερα από υπεύθυνους υποτίθεται πολιτικούς να μας λένε ότι  η κοινωνική ανισότητα είναι στοιχείο της ανθρώπινης φύσης και ότι η κοινωνική ισότητα καταργεί την δημοκρατία.  Οραματίζονται εποχές πριν ακόμα το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης το 1979, την εποχή δηλαδή που ο εξεγερμένος Γαλλικός λαός πάλευε για ισότητα αλληλεγγύη και αδελφοσύνη.